Energetyka w perspektywie średnioterminowej
W latach 2025-2030 w zakresie technologii wytwarzania energii elektrycznej prognozuje się kontynuację rozwoju OZE oraz stopniowe, dalsze wycofywanie jednostek węglowych.
Rozwój magazynowania energii wpłynie pozytywnie na stabilność dostaw energii elektrycznej generowanej z rosnącym udziałem źródeł odnawialnych. Regulacje na poziomie unijnym nadal będą wspierać rozwój OZE i nakładać jednocześnie coraz wyższe koszty i ograniczenia na energetykę konwencjonalną, czyniąc ją trwale nierentowną. W efekcie prognozuje się, że udział węgla w krajowym miksie energetycznym znacząco spadnie.
Ze względu na wzrost generacji ze źródeł rozproszonych, w tym prosumenckich wystąpi konieczność dalszej rozbudowy i modernizacji sieci przesyłowych i dystrybucyjnych w celu dostosowania ich do większej zmienności obciążenia, jak również do obsługi przepływów dwukierunkowych. W związku z rozwojem technologii cyfrowych zakłada się również cyfryzację obsługi klienta.
W zakresie produkcji czystego wodoru powinny pojawić się kolejne instalacje, a technologia powinna osiągnąć dojrzałość rynkową. Strategia wodorowa UE zakłada do 2030 roku instalację co najmniej 40 GW mocy elektrolizerów, Polska strategia wodorowa zakłada osiągnięcie mocy 2 GW.
