Energetyka w perspektywie długoterminowej
Według dostępnych prognoz, w perspektywie długoterminowej konsekwentnie będzie rosła rola źródeł odnawialnych kosztem konwencjonalnych.
Odnawialne źródła energii zdobywają swoje miejsce w globalnym systemie energetycznym szybciej niż jakiekolwiek inne źródło energii w historii. Brytyjski koncern BP w swoim World Energy Outlook 2021 szacuje, że do 2040 r. odnawialne źródła energii będą głównym źródłem energii na świecie. W dłuższej perspektywie nastąpi również znacząca transformacja krajowego miksu energetycznego poprzez zwiększenie udziału OZE do poziomu ponad 60% do 2040 r., a także potencjalnie energetyki jądrowej – założenia PEP wskazują budowę 6 bloków jądrowych każdy o mocy 1 – 1,6 GW. Biorąc pod uwagę rosnące w wyniku polityki klimatycznej koszty energetyki węglowej, jej znaczenie będzie marginalizowane. Już dzisiaj większość firm w branży zapowiedziała osiągnięcie neutralności klimatycznej do 2050 roku.
Przyszłość sektora energetyki będzie zależeć nie tylko od jego oddziaływania na środowisko, ale również od koniecznych do wdrożenia adaptacji do zmian klimatu. Zmiany warunków klimatycznych nie pozostaną bez wpływu na warunki dystrybucji energii elektrycznej, czy zmiany zapotrzebowania na energię elektryczną i ciepło. Infrastruktura będzie wymagać przygotowania na oddziaływanie ekstremalnych zjawisk pogodowych i klimatycznych, które mogą powodować szkody bezpośrednie (np. huragany, intensywne burze, gradobicia, szadź i opady śniegu mogą doprowadzić do uszkodzenia linii przesyłowych i dystrybucyjnych), jak również pośrednie, będące długoterminowymi konsekwencjami ekstremalnych zjawisk pogodowych i klimatycznych (np. susze).
W perspektywie długoterminowej prognozuje się upowszechnienie technologii wodorowych w energetyce, w przemyśle i w transporcie, wykorzystanie na szeroką skalę amoniaku, jako jednego z paliw wodorowych oraz dalszy rozwój technologii magazynowania energii ze źródeł odnawialnych jako istotny element systemu elektroenergetycznego.
